HAPPY BIRTHDAY TO อาจารย์เบียร์ ค่ะ

Wishing you many happy returns on your birthday.

May you have many more joyous days.

บันทึกอนุทินครั้งที่ 4

บันทึกอนุทินครั้งที่ 4

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์ผู้สอน อาจารย์ตฤณ แจ่มถิน

วันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

กลุ่มเรียน 105 วันอังคาร เวลา 08.30 – 12.20 น.

เนื้อหา

กิจกรรม ให้นักศึกษาวาดภาพมือของตนเองข้างที่ไม่ถนัดให้เหมือนที่สุด

          เราไม่สามารถจดจำรายละเอียดมือของเราซึ้งอยู่กับเรามา 20 ปี ได้ เด็กก็ เช่น      กัน เราไม่สามารถบันทึกพฤติกรรมของเด็กได้ครบถ้วน เพราะฉะนั้น เมื่อเห็นพฤติกรรมไหนของเด็กที่แปลกๆ เราต้องจดบันทึกตอนนั้นเลยห้ามจำมาบันทึก ครูจึงต้องมีกระดาษแผ่นเล็กๆไว้บันทึกพฤติกรรมของเด็ก

การสอนเด็กพิเศษและเด็กปกติ

ทักษะของครูและทัศนคติ

          - ต้องมองเด็กทุกคนให้เท่าเทียมกัน ทั้งเด็กพิเศษ และเด็กปกติ

          - ครูที่สอนเด็กพิเศษจะต้องอมรการอบรม สัมมนา

การฝึกเพิ่มเติม

          - อบรมระยะสั้น การสัมมานา

          - สื่อต่าง ๆ

          - หนังสือ

          - แหล่ง IT

          - โทรทัศน์ครู

การเข้าใจภาวะปกติ

          - เด็กมีความคล้ายกันมากกว่าแตกต่างกัน

          - ครูต้องปฏิบัติกับเด็กทุกคนให้เท่าเทียมกัน

          - มีความเข้าใจเด็กแต่ละคน

          - มองเด็กให้เป็นเด็ก ไม่ใช่มองแตกต่างออกไป

          - ต้องจำชื่อเด็กให้ได้ทุกคน (ชื่อเล่น ชื่อจริง นามสกุลจริง)

การคัดแยกเด็กที่มีพัฒนาการช้า

          - ครูเข้าใจความแตกต่างของเด็ก ทำให้ครูมองเห็นความแตกต่างของเด็กแต่ละคนได้ง่าย

          - ห้ามวินิจฉัยเด็กแล้วเอาไปพูด จะทำให้คนอื่น ๆ มองเด็กคนนั้นเปลี่ยนไป

          - พยายามพูดด้านดีของเด็ก

          - ชมเด็กก่อนแล้วค่อยติ

ความพร้อมของเด็ก

          - วุฒิภาวะ เช่น อายุ ช่วงชั้น

          - แรงจูงใจ ต้องรู้จักโน้มน้าวเด็ก

          - โอกาส เด็กมีโอกาสในการเรียนต่างกันขึ้นอยู่กับสภาพร่างกาย

          - อย่าให้ทำกิจกรรมที่ง่าย หรือ ยากจนเกินไป

          - ต้องคิดเสมอว่าสามารถพัฒนาเด็กได้

การสอนโดยบังเอิญ

          - เด็กถามครูในช่วงว่างๆ

          - การสอนโดยบังเอิญเกิดจากเด็กมีปัญหา จึงเข้ามาถามครู

          - เมื่อเด็กทำกิจกรรมครูไม่จำเป็นต้องเข้าไปช่วยเด็ก

          - เมื่อเด็กมีความไว้วางใจจริงๆ จึงถาม

          - เด็กจะเข้ามาหาเมื่อไรก็ได้

          - ต้องให้ความสนใจเด็ก ห้ามรำคาญเด็ก

          - ครูต้องทำให้เป็นเรื่องสนุกไม่น่ากลัว

          - อาจจะเป็นคำถามเดิมๆ

          - ครูต้องมีความพร้อมที่จะให้ความช่วยเหลือ

          - อย่าสอนนาน และต้องแบ่งเวลาให้ดี

อุปกรณ์

          - สื่อต้องไม่เป็นสื่อที่แบ่งแยกเพศ เช่น บล็อก แป้งโด จิ๊กซอ

          - สื่อแบบแบ่งแยกเพศ เช่น ตุ๊กตา หุ่นยนต์ ดาบ ปืน มีด (ไม่เหมาะกับเด็กพิเศษ)

          - ต้องเป็นของเล่นที่ไม่ตายตัว

          - ต้องจับคู่บัดดี้ให้เด็ก เช่น เด็กดาวน์ คู่กับเด็กที่สาทารถดูแลเด็กดาวได้

          - เด็กปกติจะช่วยเหลือเด็กพิเศษ จะมีการเหลือบมองกัน

ตารางประจำวัน

          - เด็กพิเศษไม่คุ้นเคยกับการเปลี่ยนตาราง

          - ต้องทำกิจกรรมที่สลับกัน กิจกรรมเงียบๆ และกิจกรรมเคลื่อนไหว

          - ควรคำนึงถึงเวลาในการทำกิจกรรม

ความยืดหยุ่น

          - แผนสามารถเปลี่ยนได้ตามความเหมาะสม

          - ยอมรับความสามารถเด็ก

          - ตั้งจุดประสงค์แล้วแก้ไขให้เกิดความเปลี่ยนแปลงในด้านบวก

การใช้สหวิทยากร

          - ใจกว้างต่อตำแนะนำ จากบุคคลที่ทำอาชีพอื่น (ไม่จำเป็นต้องเชื่อ 100%)

          - สร้างความสัมพันธ์ที่ดีในการทำกิจกรรมในห้องเรียน

เด็กทุกคนสอนได้

           อย่ามองว่าโกไร้ความสามารถ ถ้ามองว่าเด็กไร้ความสามารถจะทำให้เด็กขาดโอกาสได้

วิธีการเสริมแรง

          เด็กต้องการแรงเสริมที่ดีจากผู้ใหญ่ คือ การยิ้ม การใส่ใจ การกอด การสัมผัส คำชม เด็กจะชอบให้ยืนใกล้ๆ ให้ความช่วยเหลือ มีส่วนร่วมกับเด็ก เป็นต้น เวลาที่เด็กทำกิจกรรม ครูไม่ควรเข้าไปถามควรให้เด็กทำกิจกรรมเสร็จก่อน เพราะ การที่ครูเข้าไปซักถามในขณะที่เด็กไม่ได้เกิดปัญหา หรือกำลังทำกิจกรรมได้อย่างราบรื่นอยู่ จะทำให้เด็กเปลี่ยนความคิด

หลักการเสริมแรง

          - เสริมแรงเฉพาะที่เด็กแสดงพฤติกรรมที่ครูตั้งจุดประสงค์ไว้

          - ควรชมทันที่ที่ทำพฤติกรรมนั้น

การแนะนำ หรือบอกบท

          - การย่อยงาน คือการแบ่งงานออกเป็นขั้นตอน

          - เมื่อเด็กทำได้ด้วนตนเองได้มากขึ้น ก็ควรจะย่อยงานน้อยลง

          - ครูอาจจะสอนในขั้นที่ 1 แล้วครูก็ช่วยในขั้นอื่นๆ แล้วสอนทีละขั้น (สอนจากข้างหน้าไปข้างหลัง)

          - เด็กทำเองในขั้นสุดท้าย ขั้นอื่นครูทำให้  (สอนจากข้างหลังมาข้างหน้า)

การลดหรือหยุดแรงเสริม

          - งดแรงเสริมเมื่อเด็กทำไม่เหมาะสม

          - เอาอุปกรณ์ออกไปจากเด็กทันที

          - เอาเด็กออกจาการเล่น

          - ให้เด็กเข้ามุม (นาที/อายุ)

** หมายเหตุ ครูต้องมีความคงเส้นคงวา คือต้องมีความกระตือรือร้นในการสอนให้ได้ทั้งเทอม **

การประยุกต์ใช้

 - สามารถนำเพลงไปสอนเด็กปฐมวัยได้

 - เข้าใจเด็กพิเศษมากขึ้น

- สามารถนำการเสริมแรงไปใช้กับเด็กได้

 - ได้รู้เทคนิคต่างๆในการเสริมแรง

- เข้าใจหลักในการเสริมแรงมากขึ้น

การประเมิน

ตนเอง - เข้าเรียนตรงเวลา แต่งกายถูกระเบียบ จดบันทึกระหว่างการเรียนการสอน

เพื่อน - เข้าเรียนตรงเวลา แต่งกายถูกระเบียบ ตั้งใจเรียน จดบันทึกระหว่างการเรียนการสอน แต่มีการคุยกันบ้างเล็กน้อย

ผู้สอน - เข้าเรียนตรงเวลา แต่งกายสุภาพ อาจารย์มีความพร้อมในการจัดเตรียมอุปกรณ์การสอน มีความตั้งใจอย่างมากที่จะมาสอนนักศึกษา อาจารย์มีความเข้าใจนักศึกษา มีการพูดที่เป็นกันเอง บรรยากาศในห้องเรียนสนุกสนาน

         

         

**วันนี้ไม่มีการเรียนการสอน**

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์ผู้สอน อาจารย์ตฤณ แจ่มถิน

วันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

กลุ่มเรียน 105 วันอังคาร เวลา 08.30 – 12.20 น.

**วันนี้ไม่มีการเรียนการสอน**

บันทึกอนุทินครั้งที่ 3

บันทึกอนุทินครั้งที่ 3

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์ผู้สอน อาจารย์ตฤณ แจ่มถิน

วันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2558

กลุ่มเรียน 105 วันอังคาร เวลา 08.30 – 12.20 น.

เนื้อหา

   บทบาทครูปฐมวัยในห้องเรียน

1.           ครูไม่ควรวิจัยเด็ก เพราะการวินิจฉัยเป็นหน้าที่ของแพทย์ แต่ครูควรสังเกตเด็ก อาการต่างๆของเด็ก

2.           ครูไม่ควรตั้งฉายาให้เด็ก กับเด็กทุกประเภท เพราะเด็กอาจจะกลายเป็นเช่นนั้นจริงๆ

3.           ครูไม่ควรบอกพ่อแม่ว่าเด็กมีบางอย่างผิดปกติ แต่ครูควรบอกในสิ่งที่เด็กทำได้ เพราะพ่อแม่ของเด็กพิเศษมันรู้อยู่แล้วว่าลูกมีปัญหา พ่อไม่ไม่ต้องการให้ครูมาตอกย้ำ แต่ครูควรบอกแนวทางในการพัฒนาเด็กกับพ่อแม่

4.           ครูควรสังเกตและบันทึกพฤติกรรมของเด็ก

5.           การสังเกตอย่างเป็นระบบ คือครูมองเห็นเด็กในภาพรวม พฤติกรรมที่เด็กทำได้ หรือ ทำไม่ได้

6.           การตรวจสอบ สามารถบอกได้ว่าเรื่องใดบ้างที่เด็กต้องการความช่วยเหลือ

7.           ข้อควรระวังในการปฏิบัติเมื่อเด็กมีปัญหาเยอะครูต้องแก้ปัญหาใหญ่ก่อนและแก้ปัญหาข้อควรระวังให้ตรงจุดปัญหาใดมองข้ามได้ก็ควรมองข้ามในสิ่งที่ไม่ได้เกิดบ่อยๆ

8.           การบันทึกการสังเกต

8.1    การนับอย่างง่ายๆ คือ นับจำนวนครั้งที่เกิดพฤติกรรม จำนวนครั้งในแต่ละวัน และระยะเวลาในการเกิดพฤติกรรม

8.2    การบันทึกต่อเนื่อง คือการบันทึกโดยระเอียด บรรยายตามความจริง และก้ามใส่ความรู้สึกของตนเองลงไปในการบรรยาย

8.3    การบันทึกไม่ต่อเนื่อง บันทึกสั้นๆลงในบัตรเล็กๆ ของพฤติกรรมเด็กในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง

9.           การเกิดพฤติกรรมบางอย่างมากเกินไป ครูควรเอาใจใส่เด็ก ถึงระดับความมากน้อยของความบกพร่องของเด็ก และไม่ควรจัดพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมที่พบในเด็กทุกคนเป็นสิ่งผิดปกติ

10.  การตัดสินใจ ครูต้องตัดสินใจด้วยความรอบคอบ และกาปัญหานั้นไม่ได้ขัดขวางการเรียนรู้ของเด็กครูก็ไม่ต้องแก้ไข

กิจกรรม

ให้นักศึกษาวาดรูปดอกทานตะวันที่เห็นในจอโปรเจคเตอร์แล้วให้บรรยายตามภาพที่เห็น

อาจารย์ให้ร้องเพลงร่วมกับเพื่อนๆ เพลงฝึกกายบริหาร

                                       เพลง ฝึกกายบริหาร

                          ฝึกกายบริหารทุกวันร่างกายแข็งแรง

                     ฝึกกายบริหารทุกวันร่างกายแข็งแรง

                     รูปทรงสมส่วนแคล่วคล่องว่องไว

                     รูปทรงสมส่วนแคล่วคล่องว่องไว

การประยุกต์ใช้

          - เป็นแนวทางในปฏิบัติต่อเด็กพิเศษ อย่าถูกต้อง

            - เป็นแนวทางในการปฏิบัติต่อพ่อแม่ของเด็กพิเศษ

            - สามารถนำความรู้ต่างๆไปใช่สอนเด็กพิเศษได้

            - เข้าใจเด็กพิเศษมากขึ้น

            - จัดการเรียนการสอนให้เหมาะสมกับพัฒนาการของเด็กพิเศษได้

การประเมิน

ตนเอง - เข้าเรียนตรงเวลา แต่งกายถูกระเบียบ จดบันทึกระหว่างการเรียนการสอน และ ตั้งใจร้องเพลงให้ตรงคีย์

            เพื่อน - เข้าเรียนตรงเวลา แต่งกายถูกระเบียบ ตั้งใจเรียน จดบันทึกระหว่างการเรียนการสอน ทุกคนสนุกสนานในชั้นเรียนมาก

            ผู้สอน - เข้าสอนตรงเวลา แต่งกายสุภาพ พูดจาไพเราะ อาจารย์สอนเนื้อหาให้นักศึกษาเข้าใจง่ายไม่ซับซ้อน สอนสนุก และเป็นกันเองมากค่ะ

บันทึกอนุทินครั้งที่ 2

บันทึกอนุทินครั้งที่ 2

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์ผู้สอน อาจารย์ตฤณ แจ่มถิน

วันที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2558

กลุ่มเรียน 105 วันอังคาร เวลา 08.30 – 12.20 น.

เนื้อหา

รูปแบบการจัดการศึกษา

- การศึกษาปกติทั่วไป

- การศึกษาพิเศษ คืออยู่ในสถานที่เฉพาะทางประเภทเดียวกัน

- การศึกษาแบบเรียนร่วม

- การศึกษาแบบเรียนรวม จะขยายโอกาสให้เด็กมากกว่า การศึกษาแบบเรียนร่วม

การศึกษาแบบเรียนร่วม คือจัดให้เด็กพิเศษได้เข้าไปเรียนกับเด็กปกติโดยที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงหลักสูตร ได้ทำกิจกรรมร่วมกันกับเด็กปกติ โดยมีการแบ่งการเรียนร่วมดังนี้ คือ การเรียนร่วมบางเวลาและการเรียนร่วมเต็มเวลา

เรียนร่วมบางเวลา คือจัดให้เด็กพิเศษมาเรียนร่วมกับเด็กปกติบางเวลา เป็นเด็กพิเศษที่มีความพิการระดับปลานกลาง – มาก ถูกส่งมาจากหน่วยงานโดยกิจรรมที่เด็กพิเศษสามารถเข้าร่วมได้นั้นคือ วิชาศิลปะ วิชาดนตรี กิจกรรมเคลื่อนไหว หรือกิจกรรมกลางแจ้ง เด็กพิเศษไม่เหมาะที่จะมาเรียนกับเด็กปกติในช่วงกิจกรรมเสริมประสบการณ์

การเรียนร่วมเต็มเวลา คือจะจัดให้เด็กพิเศษอยู่ร่วมกับเด็กปกติตลอดเวลาที่อยู่โรงเรียนโดยถูกส่งมาจากหน่วยงาน ไม่มีการแบ่งแยก ได้ความรู้เท่ากัน ครูที่สอนเด็กได้จะต้องเป็นครูที่มีความยอมรับในตัวเด็ก ครูจะต้องสอนให้เด็กยอมรับความหลากหลายของมนุษย์ สอนให้เด็กปกติยอมรับเพื่อน ที่สำคัญครูจะต้องบอกให้เด็กรู้ว่าเพื่อนไม่สบาย เด็กๆต้องช่วยเหลือเพื่อน

            การศึกษาแบบเรียนรวม เกิดจากปรัชญาที่กล่าวไว้ว่า Education for all

(การศึกษาสำหรับทุกคน) คือ เด็กเข้ามาร่วมเรียนกันตั้งแต่เริ่มเข้ารับการศึกษา แต่จะจัดบริการพิเศษตามความต้องการของแต่ละคน การศึกษาแบบเรียนรวมจะเรียนทุกวัน ไม่ได้มาจากหน่วยงานใด เปรียบเสมือนเด็กคนหนึ่งในโรงเรียน และทุกคนยอมรับว่ามีผู้พิการ อยู่ในสังคมต้องใช้ชีวิตร่วมกันกับคนปกติโดยไม่มีการแบ่งแยก เด็กพิเศษทุกคนสามารถเรียนรู้ และพัฒนาได้หากได้รับโอกาสที่เหมาะสมกับความต้องการของเด็ก เด็กสามารถเลือกโรงเรียนได้ โดยที่โรงเรียนไม่มีสิทธ์ปฏิเสธเด็ก

            Wilson , 2007 เป็นการจัดการเรียนการสอนที่ยึดปรัชญาของการอยู่รวมกันเป็นหลัก สอนให้ทุกคนช่วยเหลือกัน และเป็นสมาชิกที่ดีของสังคม กิจกรรมทุกชนิดต้องเป็นกิจกรรมที่ทุกคนสามารถเรียนได้ คือไม่ง่ายจนเด็กปกติเบื่อหน่ายและไม่ยากจนเด็กพิเศษทำไม่ได้

“ Inclusive Education is Education for all

In involves receiving people

at the beginning of their education,

with provision of additional services

needed by each individual ”

                        แปล การศึกษาแบบเรียนรวมเป็นการศึกษาของทุกคน

 ต้องเริ่มต้นจากการศึกษาตั้งแต่เด็กแต่ละคนย่อมมีความต้องการที่แตกต่างกัน

ความสำคัญของการศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

            - ปฐมวัยเป็นช่วงเวลาของการเรียนรู้

            - เด็กพิเศษสามารถสอนได้

            - ต้องจัดการการศึกษา โดยต้องให้มีอุปสรรค์ต่อการเรียนรู้ให้น้อยที่สุด

การประยุกต์ใช้

 - สามารถนำเทคนิคต่างๆไปปรับใช้ในการจัดการเรียนการสอนเด็กพิเศษได้

 - สามารถจัดการเรียนการสอนให้ตรงกับความต้องการของเด็กได้

 - สามารถสอนให้เด็กได้เรียนรู้ถึงการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

 - ทำให้เข้าใจเด็กพิเศษมากขึ้น

การประเมิน

          ตนเอง - เข้าเรียนตรงเวลา แต่งกายถูกระเบียบ จดบันทึกระหว่างการเรียนการสอน และมีความเข้าใจในเรื่องการศึกษาแบบเรียนรวมมากขึ้น

            เพื่อน - เข้าเรียนตรงเวลา แต่งกายถูกระเบียบ ตั้งใจเรียน จดบันทึกระหว่างการเรียนการสอน

            ผู้สอน - อาจารย์มีความพร้อมในการจัดเตรียมอุปกรณ์การสอน มีความตั้งใจอย่างมากที่จะมาสอนนักศึกษา สอนให้ร่วมกันแสดงความคิดเห็น เป็นที่ปรึกษา และเป็นผู้นำทางการศึกษาที่มากเลยค่ะ